Açıköğretim ömrümü yiyen ama bir o kadarda bağımlılık yaratan okul.
Bundan 8 sene önce önlisans muhasebeden mezun olmuştum. O zamanlar okul bir yıl içerisinde ara yılsonu ve büt olarak 3 sınavdı daha kolaydı. O yüzden mezun oldum. Fakat bu sene dedim lisansa tamamlayayım. Allahım önce bölüm seçtim Uluslararası İlişkiler allahım direkt tarih siyaset strateji kokuyor güzel dedim. Gittim paramı yatırdım kayıt oldum. Büroya gittim kitaplarımı aldım. Allahım yeniden üniversiteli olmak gerçekten gurur verici. Derken derslere başladım hergün akşam işim bitince malum yemekti çamaşırdı evi toparla çocuğun ödevleriyle beraber oturdum çalıştım. Neyse sınavlar geldi çattı. Sabah saatleri 4 ders bir okulda ertesi günü 2 ders tabii ki tanımadığın insanlarla.
Sarıyerden gelen var. Anadolu yakasında sırf okulları daha kolay buluyorum diye bu tarafa geçen var. Sınav kısmı tam bir eziyet. İnsanların evine yakın yerde olmuyor mu zaten kitap vs yasak zaten telefon alamazsın tanımıyorsun insanları öğretmenler bile başka yerden gelmiş.
Yani neden karışık yerler. Geçtim bunuda dönem dönem ne ya. 8 tane her dersten ünite var. Çalışıyorsun ama vakit dar. Ara sınavla dönem sonu arasında 1 ay var. Ayrıca bir önceki sisteme devam çan eğrisi yani sınıfın durumu artı ara sınav %30 dönem sonunun da %70 i alınıyor.
Şimdi bir maraton bitti. Geçtikmi kaldıkmı bir fikrim yok. Yeni dersler ne olacak onuda bilmiyorum. Sadece tek bildiğim üniversite olarak açıköğretim bitirmişleri küçümsemeyin onlar neleri başarmış aynı anda oturup bir düşünün derim.
Takipte kalın. Hoşça kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder