Anlamlı birgün bugün.. İnsan doğar,büyür,vakit doldurur ve
rabbimin bizler için hazırladığı birbirine benzer bir sonla ölümü tadar. Tadar
diyorum çünkü Rabbim öyle diyor. Ölüm bir son değil tam tersi başlangıç.
Bugün İSTANBUL’un
fethi fakat benim için ayrı bir önemi daha var. YAVUZ YILMAZ’IN dünyaya
gelişinin günü.. Kim mi? Sevgili abim.. Kızkardeş olmak özellikle bir abiyle
büyümek benim gibi 80 çocuğu iseniz zordur. Bazen eğlenceli bazen de cehennem
gibi. Fakat bu dünyada YAVUZ YILMAZ’ı tanıyan bence şanslı insanlardan biridir.
Kusurları vardı. Ama hangimizin yoktu ki. Hepimiz 4/4 lük değiliz. Geçmişte ona
yapılan hataları toplayınca anlıyorsun neden öyle olduğunu. Fakat tek en büyük
hatası bütün acılarını en sevdiklerinden çıkarmış olmasıydı. Neyse bunları
geçeli yıllar oldu. Geri dönmek istemiyorum.
YAVUZ
YILMAZ hayatımda tanıyıp tanıyabileceğim
en fantastik adamdı. O kadar zekiydi ki. Size ders verirken bile farklı
yöntemler kullanırdı. Örneğin sigara içmenizi istemiyorsa size iğrenç kokulu
izmaritli şaka yapar ve benim gibi hayatınız boyunca sigaradan tiksinirsiniz.
Değişik cezalandırma ödüllendirme yöntemleri vardı. Bazen ondan öyle nefret
edersiniz ki öldürmek bile istersiniz. Fakat bazen öyle bir şey yapar ki
dünyanın en şanslı kardeşi olduğunuzu sanırsınız. Hayatımda unutamayacağım bir
çocukluk ve fantastik olaylarla dolu bir ergenlik geçirdim. Kimisi acı dolu
Kimisi muhteşem eğlenceli..
Herşeyden öte en çokta bana güvenirdi. Herşeyden öte
hayatımda öğrendiğim insanların bende ( vayy be bunu damı yapabiliyorsun helal
sana ya nasıl yapıyorsun ) diye sorduğu
hayranlık bırakan sorularını duymama neden olan her şeyi onunla öğrendim.
Damara serum , şişe çekme , iğne yapma vs gibi herbirşeyi onunla öğrendim. Evde
tamir işi çıkınca benim yapmam bile ona borçluyum. Çok iyi bir aşçıydı. Elinden
her iş gelirdi..Ama işte ne yazık ki 27 yaşında hayata,bizlere veda etti. Her
an ölebileceğini bildiği için az mı beni duygusal şarkılar eşliğinde cenaze
moduna sokardı. Sonra ne mi oldu o hayal ettirdiği sahneleri teker teker
yaşamak zorunda kaldık.Erken oldu be abim. Beni izlediğinizi biliyorum. Ve
herbirşeyi sizlerin yapamadığı diye düşenerek yapmaya çalışıyorum.
İyi ki doğmuşsun, iyi ki tanımışım, iyi ki benim abim
olmuşsun… Seni çok özledim yakışıklım..Ha bu arada bugün içerde var. Zaten sarp
yılmaz (yani Çağatay aynı sen ) olduğu için her pazartesi seni görmüş gibi
oluyorum. Rahat uyu abim. Seni çok seven kardeşin ilknur.. Yani senin deyiminle BACC..:(
