18 Kasım 2016 Cuma

BİR TEK ANNEM OLSUN BANA BİR ŞEY OLMAZZZ.

Bugün günlerden annem L

Her Perşembe ve Cuma benim annemin yokluğunun en çok içimi acıttığı günler. Her seferinde yaşasamda kimseye belli etmeden içimde yaşarım. Anne olmak zor iş ya. Herkes anne olamıyor. Annelik bana göre çocuğu bir yerinden çıkarıp atmakla anneyim denmiyor.

Konuyu açmak gerekirse annemi anlatınca anlayacaksınız. Benim annem çoook zor bir hayat geçirdi. Çocukluğunda onu önce annesi bırakıp gitti. Hep ‘’ bir karlı gündü koştum annemin arkasından anne dedim beni de götür dedim ayaklarım karların üstünde alamam dedi ve öylece bırakıp gitti ‘’ diye anlatırdı. Bir çocuğun anne babasının ayrılması ve seçim bile yapamadan sadece babayla kalışı,üzerine üvey anne gelmesi. 8 yaşındaki çocuk ev işlerinden,yemek yapmaktan ne anlar. Üvey annenin babasına saçma sapan bahanelerle dövdürmelerimi dersin, yetmiyormuş gibi abisinin de dayak atmasıyla beraber sevgisiz büyüyen küçücük bir kız çocuğu L. Hala dedemden nefret ederim. Annem anneannemle yıllarca küs yaşadı. Uzunca zaman affedemedi. Çünkü bir anne ne yapıp edip evladını yanına almalıydı. Dayaktan nenesine kaçan o küçük kız, onlara göre yakında kocaya kaçardı. Çünkü üvey anne öyle doldurmuştu babayı. Tabii annem daha 13 yaşında zorla 30 yaşında biriyle evlenmek zorunda kalmış. Daha regl olmamış bir çocuk ne bilsin evlenmenin ne olduğunu. Daha fazla detaylarını anlatmadan bu acı dolu zamanlarını atlamak gerek. Annemin babamla evlenmesi bile kadının ne kadar talihsiz olduğunu gösteriyor. Benim babam çok evli.fakat annemi bir akraba düğününde beğenince her şeyi gizlemişler. Annemi kandıran yine bir kadın olmuş. Bir insan kocası için nasıl başka bir kadına ben ablasıyım bunun karısı öldü 3 büyük çocuğu var der ki. Sanırım ya çaresizlik,ya da aşırı sevgi. Esmaannemi bu konuda hala anlayamam. Ama ben hiçbir zaman ondan bir üvey annelik görmedim. Tam tersine bugün acı bir haberini duysam en az annem kadar acı çekeceğimi çok iyi biliyorum. Allahım korusun onu. Ama bir gün olacak. Sonuç annem başından bir evlilik geçmiş o evlendirdikleri adamdan çok çekmiş. Adam sonunda veremden ölünce genç yaşta dul kalmış. Babamdan da etkilenmiş. Rahmetli yakışıklı adamdı Allah var. Durumu da iyi. Tamam demiş annem ama dili yandığı için imam nikahı ile evlenmiş önce. Ama sonra acı gerçekler maalesef ki ortaya çıktığında abime hamile kalmış çoktan. Önce rahmetli abim, sonra ben olmuşum. Babam kanserden öldü. Ben 4 yaşındayken.  İstanbul gibi bir yer de  annem iki çocuğunu tek başına yetiştirdi. Öyle yanında babası anası vs. hiçbir akrabası olmayan tek başına dul bir kadın. Ne zorluklar içinde bizi büyütmeye çalıştı. O yüzdendir ki. Anneme kolay kolay laf ettirmem. Edenleri de annemin geçtiği yollardan geçmesini dilerim. Öyle ben anneyim demekle olmuyor. Şimdi söyleyin ANNE nedir.
                   Anne demek FEDAKARLIK,ŞEFKAT,HUZUR,SIĞINILAN LİMAN,YAŞADIĞI TÜM SIKINTIYA RAĞMEN EVLADI İÇİN AYAKTA DİMDİK DURAN İNSAN,SENİ HERTÜRLÜ KÖTÜLÜĞE KARŞI KOYACAK KADAR KORUYAN,HATTA VE HATTA CANINI ORTAYA KOYACAK KADAR. İşte ben annemi örnek alırım. Herkesin yaşadıkları kendine fakat böyle örnekler varken,bazı anneler hafif kalıyor. Ben bile annem gibi anne değilim. Anneliğimi kendi içimde çok sorguluyorum. Çocuğum için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. En önemlisi de annemin maalesef ki yaşayamadığı ve bize de veremediği aile olabilmek olgusunu verebilmeye çabalıyorum. Çünkü bu kader zincirini birinin kırması lazımdı. Kız çocukları annenin kaderini yaşar derler ya. Tek yandığım ne var biliyor musunuz ? Hayatı boyunca mutsuz yaşamış bir insana mutluluğu anlatamadım. Mutlu olduğunu yada olması gerektiğini bir türlü anlatamadım. Mutlu olduğu halde hala hep mutsuzdu. Gözünde hep buğulu bir hava vardı. Sanki mutlu olsa her şey bozulacak. İnsan kendini hep şanssız,hep kaderi kötü gidecek hissedermi. İşte annem hep böyle hissederdi.
Lütfen çocuklarınıza belki en güzel oyuncakları alamazsınız,belki en lüks yerlerde yaşatamazsınız,belki en iyi okullarda okutamazsınız ama lütfen lütfen onunla mutlu olmaya çalışın.Mutluluk aile olmakla başlar. Sevgiyle büyüyen çocuğun başaramayacağı hiçbir şey yok. Sevgisiz büyüyen çocuk görüyoruz sokaklarda . çocuklarınıza maddi materyaller  yerine kendi sevginizle verdiğiniz vakitle ikinizin kahkahalarla geçirdiği dopdolu günler armağan edin. Bugünlük bu kadar. Hayırlı cumalar.


Annem umarım mutlusundur oralarda huzurlusundur. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

#EVDEKAL

         Uzun zaman aradan sonra merhabalar.   Umarım hepiniz sağlığınız ve sevdiklerinizin sağlığı iyi durumdadır.  Hepimizinde olduğu ...