İlham geldimi yazmak gerek . Tıpkı yazarlar gibi eee bizde amatör köşe yazarları değilmiyiz ?
Evett Cihangirrrr
İstanbul'un asmis semti. fatih sultan mehmet'in oglu cihangir burada yaptirdigi bahcelere gelip, enfes bogaz manzarasini melankolik takilarak seyrettiginden ve oraya cihangir camii'ni yaptirdigindan adi oyle kalmistir.
Tarihçesi böyle olsada kimler geldi kimler geçti.. Benim gibi.. Çocukluğumun ve genç kızlığımın en güzel yılları Cihangirde geçti. Çocukluktanmı yoksa gerçekten havasından mı bilmem herşeyiyle bambaşka bir semt. Gerçekten elit bir yer. Kazancı yokuşuyla başlayan yürüyüş yolumuz küçükken camii sinde kurana gidip camiiyi temizlememizle biten oradan aşağılara kadar indiğinizde en güzel dostluklarımın en harika insanlarıyla donatılan okuluma Namık kemal ilköğretime varırsınız. Akyolun alt tarafında hep fındıklıya inerken okula gelmeden Sofu baba türbesi vardı. Hayatımda gördüğüm ilk türbe olmasından mı nedir hep bana mistik, gizemli ve ürkütücü gelmiştir.
Okula giderken arkadaşlarla bir pastane vardı. Orada ki usta aynı zamanda sahibi Rum kökenliydi. Bayılırdım adamın poğaçasına ve limonatasına sanırım bir daha öyle bir enfes bir poğaça yemedim.
Okuljm zaten efsane. Tarihi ile ünlü esrarengiz bir yer işin enteresan tarafı kayınvalidem de aynı okuldan mezun. Ben böyle şeylere inanırım kafa yorarımbiraz neyse bu konuları daha sonra ayrıntılı yazıcağım.
Mahallemiz çok enteresan bir yerdi. Dönmelerin yer yer bulunduğu içinde çok nezih ailelerinde yaşadığı artistlerin tiyatrocularla beraber kısacası ünlüler ve çocuklarıyla beraber büyüdüğümüz rahat bir semt bizimkisi.
Komşuluk çok yoktu yani kimse kimseye gidip gelmez. Kim kiminle napar ilgilenmez. Kısacası dedikodu sıfırrrr. Bayramlarda şeker toplamaya giderdik. Bayram harçlıkları öyle ele sıkışmaz zarfa konulurda verilirdi. Yan binamızda bir süheyla ablamız vardı kendisi dönmeydi. Ama inanın ben kadınım diyenden dsha bir kadındı. Evine giderdik ve her gitmemizde kek börek gün gibi hazırlık yapardı. Sanırım ben taa o zamanlardan insanları ayırt etmemeyi ne olursa olsun hor görmemeyi çok şükür öğrenmişim. Bu bana cihangirin hatırasıdır. İnanın bsna kimse öyle olmak istemez. Ama hepsinin belli başlı haklı nedenleri var.
Sokaklarında çok oyun oynamışlığımız vardır. Sokaktan herkes bir şekilde ayrılsa dahi halen daha görüşürüz.
Bu gecelik bu kadar sizlere daha çok anlatacaklarım var. Hadi iyi geceler..
Takipte kalın. Hoşça kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder